Во напуштената и трошна келија, еден монах пронашол забелешка:
“Еден ден светот ми рече:” Остави го домот и учи, затоа што сите учат! “И јас го напуштив мојот дом за да учам и студирам. Потоа ми рече:” Остави ги родителите и ожени се, затоа што сите се оженија! “Ги оставив моите родители и наскоро моите родители умреа. И повторно светот ми рече:” Направи повеќе пари, обезбеди ги своите деца – побарај ја сопствената среќа, затоа што секој посакува среќа! “ И во потрага по непозната моја среќа, почнав да заработувам пари, но семејството ми се распадна, децата ме оставија и јас останав сам. И светот бавно ми рече: „Сега те оставам!“ – “И со што тогаш ќе останам?” – извикнав од длабочината на градите. И светот, смеејќи се, ми одговори: “Зарем не знаеше дека не може да ми се верува?” И сè избледе од мене… Така станав монах.”
Рече стариот монах: „За да не останеш измамен, пред сè разбери како светот те измами.“
Монах Симеон Атонски
Извор: www.facebook.com/Orthodox-Parables-and-Stories
